Imię
Władysław
Nazwisko
Cholewiński
Miejsce urodzenia
Kcynia
Data urodzenia
1901-10-13
Miejsce śmierci
Czersk
Biografia
Cholewiński Władysław - tubista, helikonista i kontrabasista.
Cholewiński Władysław, syn Jana i Tekli z domu Garstecka, urodził się 13.10.1901 r. w Kcyni, w powiecie nakielskim, woj. kujawsko-pomorskie. Zmarł w Czersku, woj. pomorskie. Rozpoczął karierę muzyczną jako elew w 62 Pułku Piechoty Wielkopolskiej w Bydgoszczy. Po sześciu latach zdał egzamin muzyczny, równoznaczny z ukończeniem szkoły podoficerskiej. Wkrótce otrzymał stopień kaprala zawodowego, a w 1936 r. plutonowego. W orkiestrze dętej grał na tubie, helikonie i wraz z Leonem A. Borową i Antonim Trochowskim należał do najlepszych tubistów w pułku. W zespole symfonicznym koncertował na kontrabasie. Od lutego do końca września 1945 r. we frontowych oddziałach Wojska Polskiego grał w orkiestrach dętych i zespołach estradowych. W dokumentach W. Cholewińskiego w 1946 r. zanotowano: Muzyk Dyrekcji Polskiego Radia, Orkiestry Symfonicznej zorganizowanej i kierowanej przez Arnolda Rezlera. Brał udział w koncercie z okazji 600-lecia nadania praw miejskich Bydgoszczy, który odbył się w Pomorskim Domu Sztuki przy ul. Gdańskiej 20, dnia 31 IX 1946 r. Był członkiem Pomorskiej Orkiestry Symfonicznej, a następnie do połowy 1967 r. grał w Orkiestrze Symfonicznej Filharmonii Pomorskiej. Koncertował w Orkiestrze Radiowej i Studia Operowego /1950-1956/. Po przejściu na emeryturę we wrześniu 1967 r. grał w orkiestrze kawiarnianej w Tczewie, mieszkając nadal w Bydgoszczy.
Rajmund Kuczma, Bydgoski Leksykon Muzyczny, praca zbiorowa, Bydgoszcz 2004, s.88-89
