Imię
Jan
Nazwisko
Iwicki
Biografia
Iwicki Jan [1910-1994] – Wiolonczelista.
Związany z Pomorską Orkiestrą Symfoniczną [od momentu jej powstania], a potem z orkiestrą Filharmonii Pomorskiej [aż do przejścia na emeryturę w 1975r.] Talent muzyczny odziedziczył prawdopodobnie po dziadku, który był organistą. Uczęszczał do prywatnej szkoły pp.Jahnke.
Zdobyte tam umiejętności zapewniły mu miejsce w orkiestrach grających w Teatrze Miejskim. Po wojnie, jako muzyk z pewnym doświadczeniem, współtworzył nowo powstające orkiestry symfoniczne. Potwierdził też swoje umiejętności stosownym [a wymaganym ] dyplomem państwowej szkoły muzycznej [Studium Muzyczne im.E.Młynarskiej – 1963r]. Granie w wielkim zespole i wykonywanie dużych form symfonicznych nie zaspakajało wszystkich jego potrzeb, jako ambitnego i zdolnego instrumentalisty. Uprawiał więc – i to regularnie – koncertowanie domowe. Dla zaproszonych gości – zgromadzonych w obszernym mieszkaniu przy ul.Jagiellońskiej – wykonywał z gronem najbliższych kolegów z FP koncerty kameralne: najczęściej Ludwiga van Beethovena, którego najwyżej cenił. Sąsiedzi byli do tego stopnia tym koncertom przychylni – i tak na nie czekali, że gdy z jakiegoś powodu ów muzyczny salon miał tygodniową przerwę – to po schodowej klatce niosło się pełne niepokoju pytanie: ”A co się stało, że u Iwickich nie grają?”. Jan Iwicki znany był też bywalcom najbardziej eleganckiej bydgoskiej kawiarni „Cristal”, gdzie przez pewien czas interludiował na fortepianie.
Dwóch jego synów: Jerzy i Edward poszło w ślady ojca i kontynuowało muzyczne tradycje ojca. [Zdz.P.]
