Imię
Igancy
Nazwisko
Kramski
Miejsce urodzenia
Godziszewo
Miejsce śmierci
Bydgoszcz
Biografia
KRAMSKI Ignacy (1907-1975), muzyk. Ur. 26 XII 1907 w Godziszewie w pow. wolsztyńskim w rodzinie chłopskiej Wawrzyńca i Franciszki z domu Kłuj. Do szkoły powszechnej uczęszczał w Zbąszyniu, pobierając równocześnie lekcje gry na skrzyp-cach. W 1921 zgłosił się jako elew do orkiestry wojskowej w 59 p.p. w Inowrocławiu. Zainteresował się instrumentami dętymi, zwłaszcza klarnetem. Został podoficerem zawodowym, służył w orkiestrze pułkowej. Ukończył szkołę tamburmajorów w Krakowie (z tzw. małą maturą) i w 1932 został mianowany (w stopniu sierżanta) tamburmajorem orkiestry pułkowej, która zaliczała się do najlepszych w Polsce i wydatnie wzbogacała życie muzyczne miasta. W latach 1933-1939 (?) był nauczycielem gry na klarnecie w filii Lwowskiego Konserwatorium Muzycznego im. K. Szymanowskiego w Inowrocławiu. Kramski brał udział w wojnie wrześniowej 1939; po kapitulacji Warszawy dostał się do niewoli niemieckiej (28 IX). Więziony przez kilka tygodni w forcie w Toruniu, został zwolniony i za-mieszkał w Inowrocławiu. Od grudnia 1939 aż do 20 I 1945 roku pracował jako cieśla w salinie, której dyrektor planował utworzenie orkiestry dętej z jego udziałem. Wieczorami grywał w restauracji "Pod Lwem" (przeznaczonej dla Niemców). Tuż po wojnie pracował krótko w MO, po czym poświęcił się profesji muzycznej. Już w lutym 1945 założył w Inowrocławiu pierwszy po wojnie, 14-osobowy zespół instrumentalny, który dawał liczne koncerty przy okazji różnych wydarzeń oraz w szpitalach polowych. Zespół ten istniał do 1947 roku. W latach 1945-1947 dyrygował też (na zmianę z Janem Gałdyńskim) orkiestrą dętą. Był w gronie współorganizatorów szkoły muzycznej w Inowro-cławiu, która powstała w marcu 1947. W 1atach 1950-1969 prowadził w tej szkole klasę instrumentów dętych. W latach 50. dyrygował też orkiestrą zdrojową, z którą koncertował również poza Inowrocławiem, np. w Ciechocinku. W 1955 przeniósł się wraz z rodziną na stałe do Bydgoszczy, podejmując pracę w tamtejszych szkołach muzycznych. Wraz m.in. z Leonem Eliaszem, Włodzimierzem Cywińskim, Leonem Kaźmierczakiem, Janem Kubiakiem grał w orkiestrze symfonicznej Filharmonii Pomorskiej im. J. Paderewskiego (jako klarnecista). Przez wiele lat zaangażowany był przez Polski Związek Niewidomych jako nauczyciel muzyki niewidomych. W latach 60. prowadził nadto orkiestrę "Młody Toruń" działającą przy toruński MDK. Zm. 30 XII 1975 w Bydgoszczy, pochowany na cmentarzu przy ul. Artyleryjskiej.
W małżeństwie (od 1931) z Alicją Franciszką Zielińską, z zawodu krawcową, miał czworo dzieci: Zdzisława (ur. 1931), muzyka pracującego w Teatrze Muzycznym w Gdyni, Alicję (1934-1985) harfistkę związaną przez wiele lat z Państwową Filharmonią w Łodzi, Janusza (ur. 1939), zegarmistrza w Bydgoszczy, Bogdana (ur. 1942), skrzypka w Państwowej Operze w Bydgoszczy.
zob. Z. Ronge, Społeczna działalność kulturalno-oświatowa w Inorocławiu w latach 1945-1966, ZK, t. 2 (1968), s. 255;
L. Michalska, Nauczanie podstawowe i ruch muzyczny w okupowanym Inowrocławiu w latach 1939-1945, ZK, t. 9 (1993), s. 154;
A. Brejza, O życiu muzycznym przedwojennego Inowrocławia, [w:] Dziennik Kujawski. Jednodniówka wyd. z okazji 100-lecia gazety, 25 IX 1993;
M. Cieśnik, Państwowa Szkoła Muzyczna w Inowrocławiu 1947-1987, Inowrocław 1987;
Dzieje Inowrocławia, t. 2, s. 375-376; Kronika Państwowej Szkoły Muzycznej w Inowrocławiu z lat 1947-1960, 1965-1969;
hasło Kramski Ignacy (oprac. Edmund Mikołajczak) w: Inowrocławski Słownik Biograficzny t. IV Inowrocław 2000 s.70
M. Cieśnik, Muzyka instrumentalna w Inowrocławiu... ZN 15 Akademia M uzyczna Bydgoszcz 2002, s. 83.
