Imię
Henryk
Nazwisko
Sztompka
Miejsce urodzenia
Bogusławka k. Łucka
Miejsce śmierci
Kraków
Tytuł akademicki
prof.
Biografia
Henryk Sztompka - pianista, pedagog.
Uczył się gry na fortepianie pod kierunkiem Antoniego Sygietyńskiego w Instytucie Muzycznym w Warszawie, następnie w Konserwatorium Warszawskim w klasie Józefa Turczyńskiego, gdzie otrzymał dyplom z wyróżnieniem w 1926 roku. W latach 1921-22 studiował również na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Warszawskiego.
24 października 1926 roku zadebiutował w Filharmonii Warszawskiej, gdzie wykonał II Koncert fortepianowy c-moll Sergiusza Rachmaninowa. Rok później wziął udział w I Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina i otrzymał nagrodę Polskiego Radia za najlepsze wykonanie mazurków. W 1928 roku wyjechał do Paryża i został uczniem Ignacego Jana Paderewskiego. W latach 1928-1932 uczestniczył w kursach mistrzowskich, jakich Paderewski udzielał swym podopiecznym w szwajcarskiej posiadłości Riond Bosson, niedaleko Morges.
Po II wojnie światowej wrócił na estrady w kraju i odbył kilka zagranicznych tournées - grał w Anglii, Austrii, Belgii, Bułgarii, Brazylii, Czechosłowacji, Danii, Francji, Holandii, Islandii, wschodnich i zachodnich Niemczech, Szwecji, Turcji, na Węgrzech i Związku Radzieckim, a jego występy zyskiwały uznanie krytyki i publiczności.
Henryk Sztompka zarejestrował w 1957 roku dla Polskich Nagrań wszystkie mazurki i wiele nokturnów Chopina. Cenne są też jego nagrania Poloneza es-moll op. 26 (1932, 1949) i preludiów Chopina, Fantazji polskiej Paderewskiego i Koncertu fortepianowego c-moll Rachmaninowa.
Równocześnie z działalnością koncertową Henryk Sztompka zajmował się pracą pedagogiczną. W latach 1936-39 prowadził klasę fortepianu w Konserwatorium Pomorskiego Towarzystwa Muzycznego w Toruniu. Z uwagi na działalność koncertową, pianista przyjeżdżał do Torunia co dwa tygodnie. Objął tzw. klasę wirtuozowską, będącą odpowiednikiem kursu wyższego. Znalazły się w niej najbardziej uzdolnione uczennice Konserwatorium: Stefania Grajewska, Kazimiera Kryzyment, Ewa Moser-Perkowska, Urszula Strumpfówna, Elżbieta Szwarcówna, Wanda Wyrzykowska, Mieczysława Zaudererówna oraz znacznie młodsza od swych koleżanek, zaledwie dwunastoletnia Regina Smendzianka. Zajęcia prowadzone przez Henryka Sztompkę miały wyjątkowy charakter. W lekcji uczestniczyła zawsze cała klasa, śledząc analizowany utwór z nutami w rękach oraz notując wszystkie uwagi Profesora. Podczas okupacji brał udział w tajnym nauczaniu, częściowo w Warszawie. W latach 1945-64 uczył gry na fortepianie w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie, w 1957 został kierownikiem Katedry Fortepianu, a od 1957 do 1963 pełnił funkcję prorektora krakowskiej uczelni. Jego uczniami byli m.in. Regina Smendzianka, Joachim Gudel, Andrzej Kurylewicz, Karol Tarnowski, Maria Korecka i Tania Achot-Haroutounian - późniejsza laureatka III nagrody na VI Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina w 1960 roku.
Zobacz:
http://pl.chopin.nifc.pl/chopin/persons/detail/name/Henryk_Sztompka/id/26
Elżbieta Szczurko, Henryk Sztompka - profesor Konserwatorium Pomorskiego Towarzystwa Muzycznego w Toruniu (1936-1939), w: Nauczyciele muzyki na Pomorzu i Kujawach, pod. red. A. Kłaput-Wiśniewskiej, Bydgoszcz 2008, ss. 73-85.
