Imię
Dymitr
Nazwisko
Łaziuk
Miejsce urodzenia
Bosiacz
Miejsce śmierci
Bydgoszcz
Biografia
Dymitr Łaziuk, syn Szymona i Natalii, urodził się 30 września 1912 roku we wsi Bosiacz, w dawnym powiecie kobryńskim, na Polesiu. Zmarł 15 stycznia 2000 roku w Bydgoszczy i spoczywa na cmentarzu komunalnym przy ul. Wiślanej. Państwo Łaziukowie i ich trzej synowie grali na skrzypcach, akordeonie i instrumentach szarpanych. Gdy Dymitr ukończył czternaście lat, ojciec zaprowadził go do koszar 83 Pułku Piechoty w Kobryniu. Po próbach muzycznych przyjęto Dymitra na elewa do pułkowej orkiestry dętej. Kapelmistrzem był porucznik Jan Berdysz, a tambourmajorem starszy sierżant Władysław Kamyszew. Ci dwaj muzycy otoczyli Dymitra opieką, nauczyli gry na kilku instrumentach i wychowali na dobrego muzyka i żołnierza. Najpierw był doboszem. Doskonalił grę na skrzypcach, wiolonczeli, grał również na saksofonie i perkusji. Ulubionym instrumentem elewa Dymitra Łaziuka był klarnet. Po zdaniu (1933) egzaminu kwalifikacyjnego z zakresu muzyki i odbyciu dwuletniej zasadniczej służby wojskowej, Łaziuk nie pozostał w orkiestrze pułkowej. Zdolnemu muzykowi umożliwiono kształcenie w Warszawskim Konserwatorium Muzycznym. W Warszawie przeszedł na obrządek katolicki i w roku 1939 ożenił się z Bronisławą Widulińską. Wybuch wojny przekreślił życiowe plany Dymitra. Niemcy zesłali go na prace przymusowe na Górny Śląsk. Powrócił do Warszawy w roku 1943, pracował na poczcie i grał w Małej Orkiestrze Dętej, składającej się głównie z kolejarzy. W roku 1945 wstąpił do Wojska Polskiego i w II Armii bił się w obronie ojczyzny. Był saperem, pracował przy rozminowywaniu terenów. Z Janem Pachuckim, grającym na trąbce, założyli mała orkiestrę dętą, która codziennie żegnała kolegów saperów, poległych przy usuwaniu min. Po zakończeniu II wojny światowej pozostał w wojsku. Zamieszkał w Bydgoszczy. W stopniu sierżanta, a od 1956 roku starszego sierżanta, związał się z działalnością kulturalno-oświatową w wojsku. Organizował i prowadził chóry żołnierskie i zespoły muzyczne. Od roku 1946 grał w orkiestrze dętej 2 Pułku Samochodowego w Bydgoszczy, przy obecnej ulicy Powstańców Warszawy. W roku 1948 objął kierownictwo świetlicy II Batalionu Łączności Pomorskiego Okręgu Wojskowego. Prowadził chór żołnierski i niewielką orkiestrę dętą. W roku 1952 spełniło się marzenie Dymitra Łaziuka - objął funkcję kapelmistrza w 9 Pułku Piechoty w Pile. W następnym roku był już członkiem orkiestry 8 Dywizjonu Lotniczego w Bydgoszczy. Po zdaniu w roku 1956 egzaminu na tambourmajora, objął tę funkcję w Reprezentacyjnej Orkiestrze Wojsk Lotniczych w Bydgoszczy i pełnił ją do rozwiązania orkiestry w roku 1968. Jednocześnie aż do roku 1956 prowadził orkiestrę 9 Pułku Piechoty w Pile. W celu organizacji lub właściwego wyszkolenia muzyków, delegowano Łaziuka do Jednostek Wojskowych w Wałczu, Mierosławcu, Świdninie, Toruniu i Łodzi. W latach 1969-1971 dyrygował lotniczą orkiestrą dętą Jednostki Wojskowej 4549 w Pile i prowadził Klub Oficerski Wojsk Lotniczych przy ul. Szubińskiej w Bydgoszczy. W latach 1948-1952 Dymitr Łaziuk uczył się na Wydziale Instruktorskim sekcji dyrygenckiej w Państwowej Średniej Szkole Muzycznej Bydgoszczy. W orkiestrze szkolnej pod dyrekcją Wacława Splewińskiego grał na klarnecie, razem z Franciszkiem Kmiecikiem. Ten zasłużony muzyk i organizator zespołów muzycznych wojskowych oraz cywilnych, w roku 1971 awansował na stopień starszego chorążego Wojsk Lotniczych. W roku 1973 przeszedł w stan spoczynku, ale nadal prowadził Klub Oficerski w Bydgoszczy i wojskowe zespoły muzyki kameralnej i tanecznej oraz kilka zespołów chóralnych. Trudno wymienić wszystkie zespoły muzyczne i chóralne, które prowadził Dymitr Łaziuk: Big-Band, składający się z żołnierzy służby zasadniczej, zespół Jupitery, chór fabryczny Kometa przy Państwowej Fabryce Makaronu w Bydgoszczy, chór żołnierski mieszany. W roku 1954 Łaziuk zorganizował i prowadził dobry zespół chóralno-muzyczny przy Dyrekcji Budowy Osiedli Robotniczych w Bydgoszczy. Przez wiele lat Łaziuk prowadził i grał na klarnecie w zespole muzyczno-wokalnym Klubu Wojskowego przy ul. Szubińskiej. Od czasu przejścia na emeryturę Dymitr Łaziuk był kapelmistrzem młodzieżowej orkiestry dętej Szkoły Budowlanej im. J. Gagarina w Bydgoszczy. Orkiestra brała udział w konkursach i przeglądach, zdobywając liczne nagrody.
Rajmund Kuczma, Dymitr Łaziuk - muzyk i kapelmistrz wojskowy, ZN 15, AM Bydgoszcz 2002.
