Imię
Marta
Nazwisko
Suchecka
Miejsce urodzenia
Nieżywięcie pow. brodnicki
Miejsce śmierci
Gdańsk -Oliwa
Biografia
Marta Suchecka - skrzypaczka, pedagog
Marta Suchecka - urodzona 4. sierpnia 1904 roku w Nieżywięciu, w dawnym powiecie brodnickim. Zmarła 22 II 1992w Gdańsku Oliwie. Była jedynym dzieckiem Marianny z domu Laskowskiej i Antoniego Jankowskich. W wyniku pożaru rodzina utraciła dom w Nieżywięciu i wyjechała do Bydgoszczy. W Bydgoszczy Marta uczęszczała do Liceum Miejskiego w okresie od 2.03.1920 do 28.06.1922 roku. Kontynuowała naukę na wydziale o profilu pedagogicznym kursu wyższego w tym samym Liceum do 27.06.1923 roku. Kurs ten nie został jednak ukończony i zwieńczony dyplomem z powodu likwidacji tego typu szkół licealnych w Polsce. Jednocześnie Marta Suchecka uczyła się gry na skrzypcach. W latach 1916-1920 pobierała prywatne lekcje u Wilhelma Winterfelda. W latach 1920-1930 była uczennicą jego Konserwatorium, w latach 1924-1930 Winterfeld powierzył jej nawet prowadzenie samodzielnej klasy skrzypiec. W roku 1930 udała się na dalsze studia muzyczne do Konserwatorium w Lipsku. Tam uzyskała dyplom w roku 1932 z wynikiem bardzo dobrym. Podczas studiów w Lipsku Marta poznała swego przyszłego męża Brunona Sucheckiego. Małżeństwo zostało zawarte 23.12.1931 roku w Bydgoszczy. Młodzi małżonkowie zamieszkali w Lipsku. Tutaj, w roku 1933, przyszedł na świat ich pierwszy syn Roman. W połowie lat trzydziestych Związek Polaków w Niemczech podjął decyzję o przeniesieniu Brunona Sucheckiego na ziemię złotowską (do Głomska - w 1934 r. i Szkica - od 1936 r.), do pracy w tamtejszych szkołach. Podczas pobytu na tych terenach, w 1935 roku, urodził się Tadeusz - drugi syn Marty i Brunona Sucheckich, z zawodu lekarz. Rok 1939 zmusił ich do powrotu do Bydgoszczy. Mąż został aresztowany prze Gestapo, za swą działalność oświatową został wywieziony do obozu Stutthof i tam rozstrzelany w marcu 1940 roku. Represje dotknęły również Martę. Suchecka była wzywana i przesłuchiwana przez Gestapo w Bydgoszczy. W czasie okupacji pracowała w różnych przedsiębiorstwach handlowych. Po wojnie powróciła do spełniania swojego zawodu w bydgoskim szkolnictwie muzycznym. Od powrotu w 1939 roku do marca 1970 roku mieszkała w Bydgoszczy. Później przeprowadziła się i na stałe zamieszkała w Gdańsku-Oliwie. Tam zmarła 22.02.1992 roku. Największa aktywność artystyczna Marty Sucheckiej przypada na okres studiów w Bydgoskim Konserwatorium Muzycznym i w Konserwatorium w Lipsku. To wtedy dała się poznać jako wysoce uzdolniona skrzypaczka. Pedagogika stanowiła tę dziedzinę wiedzy i ten obszar działalności, który Marta Suchecka darzyła rzeczywistą pasją i to od wczesnej młodości. Mając lat osiemnaście dokonała wyboru tej specjalizacji wszakże jako kierunku dalszej nauki w Wyższym Liceum Miejskim w Bydgoszczy. Bardzo wcześnie też podjęła nauczanie. W latach 1926-1930 prowadziła lekcje skrzypiec w konserwatorium Winterfelda, w Lipsku w latach 1931-1934, udzielała bezinteresownie lekcji muzyki niezamożnej młodzieży polskiej. W następnych latach, do wybuchu wojny, wspomagała działalność oświatową męża, organizując i czynnie uczestnicząc w imprezach artystycznych na ziemi złotowskiej. Od lutego 1945 uczyła nieprzerwanie do czasu przejścia na emeryturę w 1968 roku a i potem jako ceniony, emerytowany nauczyciel, do końca czerwca 1972 r., utrzymywała żywy kontakt ze szkołą, dojeżdżając na lekcje nawet z Gdańska. Pracowała przede wszystkim w Państwowej Podstawowej Szkole Muzycznej. Od roku 1953 do 1968 pełniła funkcję kierownika sekcji instrumentów smyczkowych. Marta Suchecka nieustannie w swym życiu dawała wyraz umiłowania ojczyzny i polskości. W latach 1916-1920 należała czynnie do Harcerstwa Polskiego, brała udział w tajnych lekcjach języka polskiego, które przygotowywały polską młodzież do nauki w polskich szkołach. W czasie pobytu w Lipsku i później na terenach pogranicza była zaangażowana w prace na rzecz Polonii. W roku 1949, za sprawą skierowanych do Ministerstwa Kultury i Sztuki wniosków dyrektorskich, M. Suchecka została uznana przez Departament Szkolnictwa Artystycznego "za wybitnego pedagoga-specjalistę". Kilkakrotnie w ciągu swej długoletniej działalności nagradzana była także listami uznaniowymi i gratulacyjnymi Ministra Kultury i Sztuki. W roku 1955 otrzymała Medal X-lecia Polski Ludowej. Najważniejszymi odznaczeniami uhonorowano ją jednak dopiero w latach 80-tych: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1982), Dyplomem honorowym za walkę o polskość Gdańska, za wierność Ojczyźnie i przywiązanie do kultury i języka polskiego (1985), Medalem Rodła (1986).
wg V.Przech, Marta Suchecka - skrzypaczka i pedagog, ZN 16, AM Bydgoszcz 2002 s. 111
