Imię
Kazimierz
Nazwisko
Kołaczyk
Miejsce urodzenia
Załusinek
Tytuł akademicki
mgr
Biografia
Kołaczyk Kazimierz - muzyk, solista, fagocista, wieloletni I fagocista orkiestry symfonicznej Filharmonii Pomorskiej w Bydgoszczy i pedagog Akademii Muzycznej w Bydgoszczy. Urodził się 9 VI 1933 r. we wsi Załusinek, powiat Kutno. W 1938 r. przeprowadził się do wsi Leśniczówko w powiecie łowickim, gdzie ukończył szkołę podstawową. Potem rozpoczął naukę w szkole muzycznej Ludowego Instytutu Muzycznego w Płocku, w klasie organów prof. Tadeusza Paciorkiewicza. Następnie przeniósł się do Średniej Szkoły Muzycznej w Łodzi. W 1950 r. został przyjęty do powstałej tam Szkoły Instruktorów Muzycznych, gdzie rozpoczął naukę gry na fagocie. Po jej ukończeniu w 1953 r. został przyjęty do Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Łodzi na Wydział IV Wychowania Muzycznego. Dyplom Średniej Szkoły Muzycznej z zakresu gry na fagocie uzyskał w 1956 r. Od l grudnia tego roku rozpoczął pracę w Filharmonii Łódzkiej na stanowisku fagocisty, kontynuując studia najpierw w łódzkiej, potem [od 1959r.] warszawskiej uczelni muzycznej. Dyplomy uzyskał w 1957r. [Wydz.IV] i 1961r. [Wydz. Instrumentalny], uzyskując tytuł dyplomowanego artysty muzyka w zakresie gry na fagocie. Uzdolnienia muzyczne K. Kołaczyka ujawniły się także w śpiewie. Podczas studiów w Łodzi, w średniej szkole muzycznej uczył się emisji głosu u prof. Grzegorza Orłowa. Śpiewał ponadto jako baryton w chórze męskim prowadzonym przez Karola Mroszczyka. W 1959 r.-otrzymawszy propozycję pracy i mieszkania – przeniósł się do Bydgoszczy i rozpoczął pracę w orkiestrze Filharmonii Pomorskiej na stanowisku I fagocisty. W instytucji tej pracował nieprzerwanie do 1987r. Występował także jako solista w symfoniach koncertujących na instrumenty dęte, np. J.Haydna czy W.A.Mozarta.
W latach 1962-1967 współpracował jako solista-kameralista z „Capellą Bydgostensis”, grając nie tylko na fagocie, ale na instrumentach dawnych, takich jak pomort, kromorna, flet prosty. Występował z tym zespołem za granicą, nagrywał płyty. Ujawniwszy swój talent wokalny, w Bydgoszczy pobierał lekcje śpiewu u Felicji Krysiewiczowej i Barbary Iglikowskiej w Gdańsku. Zdał przesłuchanie do bydgoskiej opery, został zatrudniony [na pół etatu] przesz ówczesnego dyrektora tej instytucji Zygmunta Szczepańskiego. Występował na scenie m.in.w operze „Halka” St. Moniuszki i „Eugeniusz Oniegin” P.Czajkowskiego, a także przez jeden sezon w „Strasznym Dworze” S.Moniuszki. Brał udział w licznych audycjach szkolnych organizowanych przez Filharmonię Pomorska, zarówno jako muzyk-fagocista, jak i śpiewak oraz konferansjer.
Drugim nurtem pracy zawodowej K.Kołaczyka była pedagogika. Od 1972 r. uczył w Państwowej Szkole Muzycznej i Liceum Muzycznym w Bydgoszczy gry na fagocie i fletach prostych. Gdy w 1974 r. powstała w Bydgoszczy filia Wyższej Szkoły Muzycznej w Łodzi, został w niej zatrudniony jako wykładowca gry na fagocie na Wydziale Instrumentalnym. Prowadził również zespoły instrumentów dętych ,w latach 1982-1984 był prodziekanem tego wydziału.
Za swoją działalność otrzymał nagrody i wyróżnienia. Posiada m.in. Srebrny i Złoty Krzyż Zasługi.
Żona K.Kołaczyka , Halina, pochodzi z Tomaszowa Mazowieckiego. Ukończyła Średnią Szkolę Muzyczną w klasie skrzypiec u F.Jamrego w Łodzi, studiowała u Mieczysława Szaleskiego. Pracowała od 1959 do 1982r. w grupie I skrzypiec orkiestry symfonicznej Filharmonii Pomorskiej. Synowie: Krzysztof – z zawodu nauczyciel oraz Wojciech, kontynuujący tradycje rodziców –muzyków, jest skrzypkiem i altowiolistą orkiestry symfonicznej FP i adiunktem w bydgoskiej uczelni muzycznej.
Zob. A. Weber, Kazimierz Kołaczyk, w: Bydgoski Leksykon Muzyczny, KPTK Bydgoszcz 2004.
