Imię
Józef
Nazwisko
Klimanek
Miejsce urodzenia
Katowice
Biografia
Klimanek Józef - dyrygent
Dyrygent, kierownik artystyczny, bydgoskiej opery jednego sezonu 1972/73. Kadencja dyrektora Józefa Klimanka w latach 70. była ciekawa. Przygotowano cztery premiery. Opera otworzyła się na gościnne występy dyrygentów i solistów-śpiewaków. Dyrygowali spektaklami operowymi: „Poławiacze pereł” G. Bizeta Józef Szwed z Opery Śląskiej i „Madame Butterfly” G. Pucciniego Włodzimierz Kamirski z Teatru Wielkiego w Warszawy, „Traviaty” G. Verdiego Dżansung Kachidze z byłego ZSRR. J. Klimanek wprowadził też kilka innowacji organizacyjno-programowych w instytucji. Premiera „Cyrulika sewilskiego” (25 i 26 XI 1972) zamiast w teatrze w Bydgoszczy odbyła się w toruńskim teatrze, zyskując pochlebne recenzje tamtejszej krytyki. Występ bydgoskiej opery w Toruniu odpowiadał na zapotrzebowanie społeczne tamtejszego środowiska, które wręcz postulowało w swoim czasie przeniesienie teatru operowego z Bydgoszczy do Torunia. Innym pomysłem J. Klimanka podczas jego „dyrektorowania” było wystawienie opery werystycznej „Cavaleria rusticana” („Rycerskość wieśniacza”) P. Mascagniego w języku włoskim, co miało miejsce po raz pierwszy na bydgoskiej scenie. Premiera 27 lutego 1973 r. oceniona została pozytywnie. J. Klimanek był niezwykle utalentowanym dyrygentem, o wyjątkowej wrażliwości, który prowadził spektakle „z polotem”. W latach 80. zaproponowano mu ponownie pracę etatową w bydgoskiej operze (1981-1986). Przygotował w tamtym czasie pięć premierowych realizacji scenicznych – jednej opery i czterech baletów: opery „Madame Batterfly” G. Pucciniego (1981) oraz baletów: „Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków” B. Pawłowskiego (1983), „Dzwonnik z Notre Dame” C. Putni (1983), „Pudełko z zabawkami” C. Debussy’ego (1984) i „Per Gont” E. Griega (1984). J. Klimanek został po raz kolejny zaproszony do współpracy z Operą Nova, prowadził wówczas za pulpitem dyrygenckim w Teatrze Polskim w Bydgoszczy „Gale wokalną”. W latach 1980-1981, jako dyrygent mający ogromne doświadczenie, J. Klimanek wykładał w bydgoskiej Akademii Muzycznej im. F. Nowowiejskiego w Bydgoszczy. Po zakończeniu pracy w Bydgoszczy, wygrawszy konkurs dyrygencki, został dyrektorem Państwowej Orkiestry Symfonicznej w Zabrzu (1986), potem, po powrocie do Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk” jego długoletniego dyrektora i twórcy Stanisława Hadyny, J. Klimanek rozpoczął z tym zespołem pracę w jego siedzibie w Koszęcinie, którą zakończył w sierpniu 2001 r. w związku z przejściem na emeryturę. Aktualnie mieszka w Koszęcinie. Życiorys artystyczny tego muzyka i dyrygenta, jest niezwykle ciekawy. J. Klimanek urodził się 17 marca 1930 r. w Katowicach. Mieszkając w Lublińcu, ukończył tam 3 klasy szkoły podstawowej, uczył się ponadto prywatnie muzyki (gry na fortepianie). W czasie II wojny światowej nie chodził, będąc Polakiem, do szkoły niemieckiej. Przebywał przez całą wojnę i okupacje w klasztorze Ojców Oblatów, ucząc się tam gry na organach, śpiewu w chórze kościelnym i uzupełniał naukę w zakresie szkoły podstawowej. Po wojnie, w 1948 r. wyjechał z rodzinnych stron do Liceum Muzycznego w Katowicach i na czas nauki zamieszkał u ówczesnego profesora tej szkoły, polskiego kompozytora Ludomira Różyckiego. W tamtejszym liceum, oprócz nauki gry na fortepianie, uczył się gry na instrumentach dętych – trąbce, tubie, waltorni i klarnecie. Ponadto zajmował się przygotowaniem solistów, orkiestry i chóru w klasie profesora i dyrygenta Karola Stryi. Z prof. Stryją koncertował w kraju i zagranicą. Po ukończeniu Liceum Muzycznego w Katowicach wyjechał na dalsze studia do Poznania. Studia w klasie dyrygentury W. Bierdiajewa w poznańskiej Wyższej Szkole Muzycznej ukończył J. Klimanek pozytywnie zaliczonym koncertem dyplomowym. W czasie studiów muzycznych w Poznaniu prowadził przez cztery lata chór studentów Akademii Medycznej. Po uzyskaniu dyplomu rozpoczął w 1957 r. pracę dyrygenta w Operze Śląskiej w Bytomiu, gdzie był zatrudniony do 1965 r. Potem zaczął pracować w Operze Łódzkiej przygotowując realizację premier operowych i baletowych na otwarcie nowego gmachu opery w Łodzi w 1969 r. Pomiędzy pracą w operze bydgoskiej (w latach 70.) zaangażowany był jako dyrygent Zespołu Śląsk” (przygotował wówczas z tym zespołem balet skomponowany przez W. Kilara – 1971 r.) do orkiestry dętej Centralnego Zespołu Artystycznego Wojska Polskiego w Warszawie (do 1978) oraz do Operetki Warszawskiej (do 1981).
wg Alicja Weber, Klimanek Józef, [hasło w:] Bydgoski Leksykon Operowy, pod red. Z. Prussa, Bydgoszcz 2002.
