Imię
Zofia
Nazwisko
Paluchowska
Biografia
Paluchowska Zofia - śpiewaczka (sopran koloraturowy)
Sopran koloraturowy, solistka bydgoskiej opery w latach 1967-1974. Ukończyła z wyróżnieniem Wyższą Szkołę Muzyczną w Katowicach w klasie śpiewu prof. Marii Vardi-Morbitzer w 1967 r. Posiada także wykształcenie pianistyczne. Ukończyła Liceum Muzyczne w Bielsku-Białej w klasie fortepianu. Po otrzymaniu dyplomu wyższej uczelni zaangażowana została do bydgoskiej opery i operetki przez Włodzimierza Ormickiego. Już podczas studiów koncertowała, występowała w TV w Katowicach z orkiestrami Filharmonii Śląskiej i Rybnickiej. W Bydgoszczy pierwsze kroki na scenie stawiała w operetkach: „Wiedeńska krew” J. Straussa, „Wesoła wdówka” F. Lehara, „Zemsta nietoperza” J. Straussa. Zadebiutowała w repertuarze operowym w roli Gildy w „Rigoletcie” G. Verdiego. Jej kreacje od razu zrobiły wrażenie na widzach. Krytycy pisali o jej ciepłym, lirycznym sopranie z piękną koloraturą i ujmującej aparycji. W 1968 r. wzięła udział w Międzynarodowym Festiwalu Wagnerowskim Młodych w Bayreuth, koncertując jako solistka ze szwajcarską orkiestrą pod dyrekcją Paula Andrei Gaillarda. Udane występy zaowocowały zaproszeniem artystki przez szwajcarskiego dyrygenta na koncerty i nagrania w Lozannie i Genewie. W 1969 r. Z. Paluchowska nagrała 12 pieśni F. Chopina oraz całą operę Ch.W. Glucka „Orfeusz i Eurydyka” (śpiewała partię Eurydyki w międzynarodowej obsadzie solistów także na scenie Opery Genewskiej). W macierzystej operze przygotowała premierowe przedstawienie „Zaczarowanego fletu” W.A.Mozarta, kreując z powodzeniem partię Królowej Nocy, oraz rolę tytułową w operze „Traviata” G. Verdiego (1971). Należąc do czołówki solistycznej bydgoskiej opery w pierwszej połowie lat 70., koncertowała za granicą z kolegami ze sceny. W 1971 r. z Wacławą Rann, Pawłem Leońcem wystąpiła w koncertach w czeskich Budziejowicach. W 1972 r. wraz z Piotrem Stępowskim, Tadeuszem Kapałką wystąpiła w operze „Traviata” w roli Violetty, na scenie teatru muzycznego w Eisleben, a dyrygował W. Ormicki. W tymże roku pokazała się tajże od najlepszej strony w premierowym przedstawieniu na bydgoskiej scenie „Cyrulika Sewilskiego” G. Rossiniego.Wystąpiła jeszcze m.in. w roli Leili w „Poławiaczach pereł” G. Bizeta. W 1974 r. przeniosła się do Opery Bałtyckiej, w której przez wiele lat odnosiła artystyczne sukcesy. W latach 80. (1983 – 1984) występowała gościnnie w Bydgoszczy w operze „Traviata” G. Verdiego, z sympatią wracając do kolegów, z którymi była zaprzyjaźniona i swojej pierwszej sceny operowej.
wg Alicja Weber, Paluchowska Zofia, [hasło w:] Bydgoski Leksykon Operowy, pod red. Z. Prussa, Bydgoszcz 2002.
