Imię
Sławomir
Nazwisko
Żerdzicki
Miejsce urodzenia
Lublin
Miejsce śmierci
Poznań
Biografia
Żerdzicki Sławomir – śpiewak (tenor), reżyser.
Karierę sceniczną rozpoczął jako śpiewak w Operze Śląskiej w Bytomiu. Występował na różnych scenach w kraju i za granicą. Na bydgoskiej scenie operowej zaśpiewał gościnnie w roli Don Josego w operze „Carmen” G. Bizeta, a także tytułowej partii Fra Diavolo w operze D.F. Aubera pod tym samym tytułem (1965). Wcześniej dał się poznać jako solista w koncertach Filharmonii Pomorskiej. W 1954 r. wystąpił na koncercie pn. „Poezja w muzyce” pod dyr. Jerzego Młodziejowskiego wraz z solistką Opery Warszawskiej Jadwigą Dzikówną, a także brał udział w wykonaniu oratorium „Pory roku” J. Haydna wraz z chórem „Arion” FP, orkiestrą tej filharmonii i innymi śpiewakami, m.in. Lidią Skowron – pod dyrekcją Romana Mackiewicza.
S. Żerdzicki jako reżyser był związany z bydgoską operą prawie 30 lat. Był pomysłodawcą 25 reżyserii w tym teatrze. Pierwszą zrealizował tutaj w grudniu 1964 r., tj. operę „Traviata” G. Verdiego, za dyrekcji Zdzisława Wendyńskiego. Bardzo szybko dał się poznać jako fachowy i pomysłowy reżyser, znawca teatru operowego, zresztą reżyserował przede wszystkim opery. Drugą udaną realizacją w Bydgoszczy była opera „Fra Diavolo” (29 VI 1965). Sukcesem reżyserskim i wokalnym była realizacja „Aidy” G. Verdiego w 1968 r. i 1985 r.
S. Żerdzicki był tym reżyserem, który dobierał do współpracy świetnych scenografów, dzięki czemu spektakle miały pełną urodę sceniczną. Wspomnieć można o „Tosce” G. Pucciniego, reżyserowanej z małżeństwem scenografów – Xymeną Zaniewską i Mariuszem Chwedczukiem: „Traviacie” z lat 80. z Lilianą Jankowską. Przez wiele lat był też doradcą repertuarowym dyrektorów bydgoskiej sceny operowej, mając za sobą wielkie doświadczenie, sprawdzone na innych scenach i w różnych teatrach. Z łatwością porozumiewał się zarówno z dyrygentami, jak i solistami oraz zespołami wykonawców, dla których był znakomitym pedagogiem.
wg Alicja Weber, Żerdzicki Sławomir, [hasło w:] Bydgoski Leksykon Operowy, pod red. Z. Pruss, Bydgoszcz 2002.
Zobacz:
