Imię
Joanna
Nazwisko
Zakrzewska
Biografia
Zakrzewska Joanna – śpiewaczka-solistka (mezzosopran)
Związana z bydgoską operą (z pewnymi przerwami) od 1980 r.
W rok po ukończeniu Państwowego Liceum Muzycznego w Gdańsku (klasa wiolonczeli) rozpoczęła studia wokalne. Jeszcze jako studentka dużo koncertowała, m.in. biorąc udział w sesjach poświęconych kolejno muzyce czeskiej, rosyjskiej, radzieckiej i polskiej. Po ukończeniu studiów, a także 2-letniego Studium Pedagogicznego PWSM podjęła pracę w Zespole Estradowym Marynarki Wojennej, z którym bardzo dużo koncertowała w kraju i za granicą. W sezonie 1979/80 była solistką Teatru Muzycznego w Gdyni.
Po zaangażowaniu się do Bydgoszczy zaśpiewała Zofię w „Halce” S. Moniuszki (1981), Florę w „Traviacie” G. Verdiego (1982), a także… Opinię Publiczną w „Orfeuszu w piekle” J. Offenbacha (1983). Zwieńczeniem tego pierwszego okresu była rola Łariny w „Eugeniuszu Onieginie” P. Czajkowskiego (1984). Potem była Magdalena w „Rigoletcie” G. Verdiego (1986), Berta w „Cyruliku sewilskim” G. Rossiniego (1987), Małgorzata w „Przemysławie II” H. Swolkienia (1987). W 1988 r. na scenie teatru Wielkiego w Warszawie zaśpiewała gościnnie partię Grimgerdy. Bardzo dobrze o jej głosie i aktorstwie wyrażał się Janusz Ekiert. Zaczęła współpracę z Teatrem Wielkim w Poznaniu.
28 stycznia 1991 r. na scenie Teatru Polskiego w Bydgoszczy Joanna Zakrzewska wystąpiła w fascynującej roli Carmen w operze G. Bizeta – wspierana batutą nowego dyrektora Opery Nova – Andrzeja Jurkiewicza.
Jedną z ostatnich ról pani Joanny Zakrzewskiej-Kucharskiej na bydgoskiej scenie była babka Salud w „Krótkim życiu” M. de Falli (1993). Gdy nagle z grona solistów przesunięto ją do grupy artystów chóru, przeżyła to bardzo boleśnie. Ale ani upływ czasu, ani losowe niepowodzenia nie zmieniły charakteru i podejścia do życia niezapomnianej bydgoskiej Carmen.
wg Zdzisław Pruss, Zakrzewska Joanna, [hasło w:] Bydgoski Leksykon Operowy, pod red. Z. Prussa, Bydgoszcz 2002.
