Imię
Andrzej
Nazwisko
Lechnio
Miejsce urodzenia
Płock
Data urodzenia
1926-01-14
Miejsce śmierci
Bydgoszcz
Tytuł akademicki
doc.
Biografia
ANDRZEJ LECHNIO
Andrzej Henryk Lechnio ur. 14.01.926 roku w Płockusyn Henryka i Bronisławy (z domu Błońskiej). Wychowywał się pod opieką rodziców, początkowo w Płocku, potem w Warszawie, a następnie wWilnie, gdzie w 1940 roku ukończył szkołę powszechną i wstąpił do gimnazjum. W następnym roku, w związku z okolicznościami wojennymi, przerwał naukę i zmuszony został, przez niemieckie władze okupacyjne, do pracy fizycznej przy eksploatacji torfu w okolicach Wilna. Po wyzwoleniu miasta, od października 1944 roku do lutego 1945 roku, uczęszczał do Konserwatorium Muzycznego, gdzie był uczniem Tadeusza Szeligowskiego. W związku z repatriacją Polaków opuścił Wilno i po trzymiesięcznej tułaczce,osiedlił się w Łodzi. Z miastem tym związał się na okres ośmiu lat, podczas których dopełniał stopniowo swoje wykształcenie. We wrześniu 1945 roku podjął naukę w gimnazjum, a po jego ukończeniu kontynuował edukację w liceum, w którym złożył egzamin dojrzałości w 1948 roku. Równolegle kształcił się muzycznie uzyskując w roku 1950 dyplom Państwowej ŚredniejSzkoły Muzycznej w klasie altówki Mieczysława Szaleskiego. W tym samym roku rozpoczął studia w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Łodzi na Wydziale Kompozycji Dyrygentury i Teorii Muzyki (teoria w klasie Kazimierza Sikorskiego). Dyplom ukończenia tejże uczelni uzyskał w czerwcu 1953 roku. Już w trakcie studiów udzielał się w rozmaitych organizacjach, był m.in.: kierownikiem sekcji pomocy w ramach działalności Związku Studentów Polskich (1950-1953), sekretarzem (1951-1952), a następnie przewodniczącym Koła Naukowego przyPWSM w Łodzi (1952-1953). Podczas studiów także, od września 1948 do końca 1950 roku, pracował jako altowiolista w Łódzkiej Orkiestrze Symfonicznej. Zdobywał też pierwsze doświadczenia pedagogiczne, będąc nauczycielem przedmiotów teoretycznych i gry na skrzypcach w Państwowej Szkole Muzycznej Nr 1 w Łodzi (rok szkolny 1950/1951).
Po ukończeniu PWSM Andrzej Lechnio wyprowadził się z Łodzi i związał na stałe z dwoma głównymi ośrodkami naszego regionu, czyli z Toruniem i z Bydgoszczą.
Od września1953 roku podjął pracę w Państwowej Średniej Szkole Muzycznej w Toruniu. Kontynuował ją przez długi okres pobytu w tym mieście, tj.dokońca roku szkolnego 1971/1972, a więc całe19 lat. Równolegle z pracą w PŚSM, od 1954 roku prowadził również zajęcia w Państwowej Podstawowej Szkole Muzycznej w Toruniu. W obu szkołach zatrudniony był jako nauczyciel przedmiotów teoretycznych.
1 .09.1955 roku Centralny Zarząd Szkół Artystycznych Ministerstwa Kultury i Sztuki powierzył mu pełnienie obowiązków dyrektora PPSM w Toruniu. Funkcję tę sprawował do 30.04.1972 roku, czyli do chwili przeniesienia się do Bydgoszczy.
Andrzej Lechnio, jako teoretyk, prowadził w zasadzie wszystkieprzedmioty ogólnomuzyczne objęte ówczesną siatką godzin, a więc: zasadymuzyki, czytanie i granie partytur, kształcenie słuchu, metodykę umuzykalnienia, ćwiczenia harmoniczne. Przez szereg lat piastował funkcję kierownika sekcji teorii.
Jego szczególną pasją stał się folklor muzyczny, której poświęcił wiele lat życia. Pierwszy znaczący kontakt z badaniami nad polskim folkloremmuzycznym Andrzej Lechnio nawiązał jeszcze za czasów studenckich, podejmując współpracę z Instytutem Sztuki Polskiej Akademii Nauk w Warszawie. W miesiącach letnich pierwszej połowy lat 50-tych brał udział wOgólnopolskiej Akcji Zbierania Folkloru Muzycznego, kierowanej przezJadwigęiMarianaSobieskich. W ramach tych działań początkowo pełniłfunkcję zbieracza, później zastępcy kierownika ekipy, a następnie kierownikagrupy zbieraczy w regionach: Podlasie, Kieleckie, Kurpie, Łęczyckie. Tebezpośrednie kontakty z polskim folklorem muzycznym wywarły wpływ na dalszy rozwój zawodowy Andrzeja Lechnio. Podjął on bowiem uzupełnienie wykształcenia w tej dziedzinie na Podyplomowym Studium Etnografii przy UMK w Toruniu. Po ukończeniu Studium w 1967 roku, prowadził tam wykłady na temat folkloru muzycznego w latach 1967-1975. Brał teżudział w licznych konferencjach naukowych, z tą dziedziną związanych (KonferencjaPolskiego Towarzystwa Ludowego, Ogólnopolska Konferencja Towarzystwa Ludoznawczego, Międzynarodowa Konferencja Pomorzoznawcza). Był również uczestnikiem seminarium doktoranckiego prof. Jadwigi Klimaszewskiej. Wramach tego seminarium opracował m.in. skrócony kwestionariusz do badań instrumentów ludowych. W 1956 roku dokonał transkrypcji i opracowania archiwalnego materiału muzycznego ze zbiorów Instytutu Sztuki PAN w Warszawie i w Poznaniu, dotyczącego tańców ludowych na Kujawach.
Działania Lechnio koncentrowały się też na tworzeniu instytucji ocharakterze umuzykalniającym. Był on bowiem współorganizatoremSpołecznego Przedszkola Muzycznego (w 1965r.) i Społecznego OgniskaArtystycznego.Społeczne Ognisko Artystyczne powstało w 1955 roku podnazwą Społeczne Ognisko Muzyczno-Baletowe. Andrzej Lechnio stał się jego pierwszym dyrektorem.
W okresie toruńskim swoją działalność epizodycznie związał z Zaocznym Studium Nauczycielskim oraz z prowadzeniem chórów (szkolnego idziecięcego przy PPSM oraz chóru działającego przy Motozbycie).
W związku z likwidacją PPSM w Toruniu (w jejmiejsce powstała PSM I stopnia) Andrzej Lechnio został służbowo przeniesiony do Bydgoszczy w maju 1972 roku. Powierzono mu tutaj funkcję dyrektora Państwowego Liceum Muzycznego, a następnie również Państwowej Podstawowej Szkoły Muzycznej.
Ostatni etap w życiu Andrzeja Lechnio związany był przede wszystkim zdzisiejszą Akademią Muzyczną im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy.Jego zaangażowanie w działania umożliwiające powstanie bydgoskiej filiiłódzkiej PWSM sprawia, iż należy on do jej współorganizatorów. Dla potrzebnowo powstałej uczelni udostępnił pomieszczenia PPSM i PLM, gdzie odbywano zarówno część zajęć dydaktycznych, jak i umieszczono biuro,zajmujące się sprawami organizacyjnymi. Odmomentuutworzeniafilii, czyliod października 1974 roku, A. Lechnio był jej pracownikiem. Prowadziłzajęcia teoretyczne na Wydziale Instrumentalnym, początkowo na stanowisku wykładowcy, potem starszego wykładowcy. Rok później, czyli od 1października 1975 roku uruchomiony został również Wydział Wychowania Muzycznego, a powołanie na stanowisko prodziekana tego wydziałuotrzymał właśnieAndrzejLechnio. Wzwiązku z tą nominacją, z dniem7 listopada 1975 roku zrezygnował z funkcji dyrektora PLM i PPSM w Bydgoszczy. Tymsamym kończy się stosunkowo krótki bo niespełna trzyletni okres jego kierowania tymi szkołami. Powstanie samodzielnej PWSM w Bydgoszczy wiązało się dla niego z kolejnym awansem od 1 stycznia 1980 roku, wraz znominacją na docenta kontraktowego, zaczął pełnić funkcję dziekana Wydziału Wychowania Muzycznego. Andrzej Lechnio zmarł 18.03.1980 roku.
Olbrzymie zaangażowanie i wysokie kwalifikacje zawodowe były zauważane i doceniane. Stąd też przyznano mu wiele uznaniowych dyplomów, wyróżnień inagród, wśródktórych największe znaczenie mają: wyróżnienieMinisterstwa Kultury i Sztuki (1969), Złoty Krzyż Zasługi (1971), dwukrotnie uhonorowany Nagrodą Rektora PWSM w Łodzi (1977 i 1979), wyróżniony Nagrodą Zespołową Ministra Kultury i Sztuki II stopnia (1980). Ponadtootrzymał odznakę Zasłużonego Działacza Kultury (1978) i Medal na XV-leciePWSM w Bydgoszczy (nadany pośmiertnie w 1989 r.).
zob. J. Szałach, Andrzej Lechnio długoletni dyrektor szkół muzycznych w: Twórcy i animatorzy muzyki na Pomorzu i Kujawach , Akademia MuzycznaBydgoszcz 2002 s. 101.
