Imię
Zdzisław
Nazwisko
Bany
Biografia
BANY ZDZISŁAW - tenor.
Specjalista od ról charakterystycznych i tzw. "kontuszowych". Przez piętnaście sezonów (1967/68-1982/83) obecny na bydgoskiej scenie muzycznej, na której stworzył wiele interesujących postaci i zaśpiewał szereg znaczących partii. Karierę artystyczną rozpoczynał jako żołnierz służby zasadniczej w Zespole Pieśni i Tańca POW. Później przeszedł do operowego chóru i po niedługim w nim terminowaniu uzyskał status solisty. Debiutował jako Posłaniec w Aidzie G. Verdiego (1968). Pierwszą znaczniejszą partią, którą powierzył mu Zbigniew Dreszcz, był Stefan w Strasznym dworze S. Moniuszki (1969). Nie zawiódł oczekiwań i w następnych sezonach mógł zapisać na swoim koncie Monostatosa w Czarodziejskim flecie W. A. Mozarta i Kusego w Zaczarowanym kole J. Gablenza. Równie wspaniały popis komediowego aktorstwa dawał Zdzisław Bany w spektaklu Kniazia Igora A. Borodina (1975). W sezonie 1971/72 zaśpiewał Nadira w Poławiaczach pereł G. Bizeta i Don Carlosa w operze G. Verdiego. Dwa lata później wystąpił jako Ruiz w Trubadurze G. Verdiego. Rok 1976 zapisał się aż dwiema poważniejszymi premierami. Były to Niziny E. d'Alberta (Pedro) i Straszny dwór S. Moniuszki (Maciej). W głośnym przedstawieniu Holendra tułacza R. Wagnera (1977) zaśpiewał partię Sternika, a w Weselu Figara W. A. Mozarta (1979) pokazał się publiczności jako Don Curzio. Ostatnie role, jakie stworzył na bydgoskiej scenie, to Wieśniak w Halce S. Moniuszki (1981) i Goro w Madame Butterfly G. Pucciniego (1981). Do samego też końca swojej kariery brylował w operetkach i musicalach. Przypomnijmy: Lytton w Skrzydlatym kochanku S. Renza (1974), Pi-Pi w Krainie uśmiechu F. Lehara (1978), Banozzo w Gasparone K. Millöckera (1978), Janos w Baronie cygańskim J. Straussa (1980).
Wg. Zdzisław Pruss, Bany Zdzisław, [hasło w:] Bydgoski Leksykon Operowy, pod red. Z. Prussa, Bydgoszcz 2002.
