Amuz

Dane

Imię

Aleksandra

Nazwisko

Brejza

Nazwisko rodowe

Przybysz

Nazwisko panieńskie

Przybysz

Miejsce urodzenia

Inowrocław

Data urodzenia

1963-02-24

Tytuł akademicki

kw. I st.

Biografia

Aleksandra Brejza - kompozytorka

Aleksandra Brejza (ur. 24.02 1963 r. Inowrocław) ukończyła PSM I i II stopnia w Inowrocławiu w klasie fortepianu prof. A. Drzewieckiego. Jest absolwentką Wydziału Kompozycji i Teorii Muzyki Akademii Muzycznej w Bydgoszczy w klasie prof. F. Woźniaka, obecnie pracuje na Wydziale Kompozycji, Teorii Muzyki i Reżyserii Dźwięku tej uczelni. Stypendystka Ministra Kultury i Sztuki (1988), Związku Kompozytorów Polskich (1989). Uczestniczyła w Kursach Młodego Kompozytora organizowanych przez ZKP (1988 r.) oraz w Międzynarodowych Kursach Kompozytorskich odbywających się w ramach Seminarium Bartokowskiego w Szombathely na Węgrzech (1992 r.). Jest laureatką nagrody głównej w I Uczelnianym Konkursie na Fugę (1986 r.) w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy. Została dwukrotnie wyróżniona w Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim Młodego Kompozytora ZKP im. T. Bairda: w 1989 r. za Kwartet smyczkowy oraz w 1993 r. za Ultimum moriena na wielką orkiestrę symfoniczną. Laureatka I wyróżnienia na Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim "Pomorski Siew św. Wojciecha" w Gdańsku za Kantyczki na chór mieszany (1996). Jest też finalistką Międzynarodowego Konkursu Kompozytorskiego The London Prize, zorganizowanego przez Londyński Chór Kameralny (2000) oraz laureatką II nagrody w Ogólnopolskim Konkursie Psalmodycznym w Katowicach (2002).

Ważniejsze kompozycje: Canzona e fughetta na skrzypce (1987); In a pour A na fortepian, Rondo giocoso na fortepian (1987); Ody Horacego na głosy solowe, chór i orkiestrę (1987); En avance na wielką orkiestrę symfoniczną (1988); Kwartet smyczkowy (1989); Kantyczki na chór mieszany (1993); Ultimum moriena na wielką orkiestrę symfoniczną ((1993); Continuum na orkiestrę smyczkową (1994); Trzy pieśni do tekstów poetyckich Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej na mezzosopran i fortepian (1994); Musica sphaerae na chór i perkusję (1995) Psalmus 95 na chór i orkiestrę (1997); Hommage a Bela Bartók na kwartet smyczkowy (1998); Study of Nomos na fortepian (1998); Trzy pieśni do tekstów poetyckich Anny Achmatowej na głos i dwa flety (1998); twórczość chóralna i dziecięca.