OSOBY

Imię

Lidia

Nazwisko

Rosenthal

Miejsce urodzenia

Wilno

Biografia

Rosenthal Lidia - pianistka, korepetytor, akompaniator.

Urodzona 7 maja 1933 r. w Wilnie. Mieszkała u podnóża Góry zamkowej, w pobliżu pięknego parku. Jako kilkuletnia dziewczynka zaczęła grać pierwsze dźwięki na fortepianie. Jednakże dopiero w drugiej klasie szkoły podstawowej w Wilnie, uczęszczała na prywatne lekcje nauki solfeżu, harmonii, zasad muzyki oraz gry na fortepianie do Konserwatorium Wileńskiego. Dyrektorem i profesorem ówczesnego Konserwatorium był Stanisław Szpinalski, pianista, uczeń I. J. Paderewskiego, laureat II nagrody na I Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. F. Chopina w Warszawie w 1927 r., późniejszy rektor w warszawskiej Wyższej Szkole Muzycznej. Gry na fortepianie uczyła się w Wilnie u prof. Magdaleny Pawłowiczowej, także w czasie okupacji. Gdy w 1945 r. L. Rosenthal znalazła się w Bydgoszczy (przyjechała tu jako wysiedlona w ramach repatriacji), pewnego dnia spotkała na ulicy swoją dawną nauczycielkę fortepianu M. Pawłowiczową, która także przyjechała z Wilna. Za jej namową podjęła naukę w Niższej i Średniej Szkole Muzycznej w Bydgoszczy. Uczyła się gry na fortepianie najpierw  u prof. Jerzego Jasieńskiego (też przybyłego z Wilna), potem u Edmunda Rezlera i Lucjana Galona. Dyplom Średniej Szkoły Muzycznej uzyskała w 1953 r. Na koncercie dyplomowym grała „Wariacje symfoniczne” na fortepian i orkiestrę C. Francka pod dyrekcją Romana Mackiewicza. Po uzyskaniu dyplomu średniej szkoły muzycznej pianistka podjęła studia w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Poznaniu w klasie prof. Olgi Lliwickiej-Dąbrowskiej. Dyplom tej uczelni otrzymała w 1958 r. a koncertem dyplomowym, na którym zagrała z orkiestrą filharmonii w Poznaniu koncert G-dur M. Ravela, dyrygował mistrz Bohdan Wodiczko. L. Rosenthal pierwszą pracę zawodową podjęła w roku szkolnym 1958/59 w bydgoskim Liceum Muzycznym jako pianista-akompaniator w klasach skrzypiec u Wacława Plewińskiego i wiolonczeli u sióstr Zdzisławy i Haliny Wojciechowskich. Pierwszą pracę w bydgoskiej operze podjęła w 1960 r. Wówczas Towarzystwo Muzyczne także Kujawsko-Pomorskie Towarzystwo Kulturalne organizowało liczne koncerty, w których występowali śpiewacy-soliści bydgoskiej opery – pianistka  L. Rosenthal akompaniowała im wówczas, a także wykonywała na koncertach mini recitale na fortepianie. Ta aktywna działalność artystyczno-koncertowa pianistki dawała jej ogromne doświadczenie w pracy w operze jako korepetytorowi jak również w działalności pedagogicznej w bydgoskiej Akademii Muzycznej (1979-1991).Gdy podjęła pracę pedagogiczną na Wydziale Wokalno-Aktorskim Akademii Muzycznej w Bydgoszczy, nie tylko koncertowała jako akompaniator, towarzysząc młodym adeptom sztuki wokalnej na różnych konkursach, ale starała się przekazać im swoje doświadczenie z pracy w operze. Rozpoczynała jako korepetytor chóru, baletu i solistów-śpiewaków. Przygotowywała  zespół solistów do kilkunastu premier operowych i operetkowych, m.in.: „Cyganerii” G. Pucciniego, „Manon” J. Masseneta, „Wesela Figara” W.A. Mozarta, „Halki” S. Moniuszki, „Madame Butterfly” G. Pucciniego, „Carmen” G. Bizeta, „Traviaty” i „Balu maskowego” G. Verdiego, „ Zemsty nietoperza” J. Straussa, „Eugeniusza Oniegina” P. Czajkowskiego, „Barona cygańskiego" J. Straussa, „Orfeusza w piekle” J. Offenbacha. Współpracowała z wieloma dyrygentami, z których licznego grona niezwykle sobie ceniła Z. Bytnara, Z. Wendyńskiego, Z. Szczepańskiego, J. Klimanka, Z. Rycherta. Swego czasu nagrywała dużo dla Polskiego Radia w Bydgoszczy m.in. muzykę polską. Były to miniatury z cyklu „Idylle polskie”. Będąc już na artystycznej emeryturze i nie udzielając się zawodowo, nie traci kontaktu z muzyką. Uczęszcza na koncerty i przedstawienia operowe.