OSOBY

Imię

Piotr

Nazwisko

Barczak

Miejsce urodzenia

Strzelno

Data urodzenia

1968

Biografia

Kompozytor, dyrygent, wykonawca, nauczyciel, animator życia muzycznego, popularyzator muzyki poważnej, działacz społeczny. Kojarzony głównie z Orkiestrą Dętą Ochotniczej Straży Pożarnej w Strzelnie (kapelmistrz od 1996 roku).

Piotr Barczak urodził się w 1968 roku w Strzelnie. Od końca lat 70 uczył się gry na puzonie u Romana Hyżego, kapelmistrza strzeleńskich orkiestr dętych. W latach 1989-1991 doskonalił swoje umiejętności gry w Państwowej Szkole Muzycznej w Inowrocławiu, od 1991 roku pracował też w Filharmonii Pomorskiej (przez pół sezonu). Po zakończeniu szkoły rozpoczął studia teologiczne. W 1999 roku odbył kurs dla organistów w Gnieźnie.

Piotr Barczak - kapelmistrz, puzonista

Barczak już w młodym wieku zainteresował się prowadzeniem orkiestr - od 1991 roku kierował Międzyszkolną Orkiestrą Dętą w Strzelnie, a w 1996 (wraz z Jackiem Jackowskim) przejął po Romanie Hyżym obowiązki kapelmistrza Orkiestry Dętej Ochotniczej Straży Pożarnej w Strzelnie (jest nim do dziś). Równolegle Barczak działał w Regionalnej Orkiestrze Dętej "Pałuki" w Gąsawie (instruktor od 2007) oraz w Orkiestrze Dętej "Solino" w Inowrocławiu (kapelmistrz od poł. ubiegłego wieku). Na początku lat 90. XX w. współpracował z chórem "Prokopianki" ze Strzelna, a w latach 2004-2007 prowadził chór "Con fuoco" we Wronowach (w latach 1997-2007 był również organistą we wronowskim kościele). Obecnie związany jest z Chórem "Pro Arte" z Inowrocławia oraz Chórem "Harmonia" ze Strzelna.

Barczak jest muzykiem zespołu jazzowego Old Dixieland Players z Moglina oraz liderem grup Do Widzenia, Lux Vera i Poturba, grających muzykę rockową, folkową, bluesową i ludową.

Piotr Barczak - animator życia muzycznego

Barczak zajmuje się propagowaniem muzyki poważnej - jest organizatorem (wraz z Biblioteką Miejską Publiczną w Strzelnie) cieszących się dużym zainteresowaniem "Wieczorów muzycznych"; pisze artykuły na temat życia muzycznego Strzelna na przestrzeni dziejów (w szczególności o historii Orkiestry Dętej OSP).

Nagrody, odznaczenia:

• nagroda Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego w 2013
• tytuł "Strzelnianina Roku 2012"
• wyróżnienie Niezależnej Fundacji Popierania Kultury Polskiej im. Jerzego Bonieckiego za "krzewienie kultury wśród młodzieży w Strzelnie, na Białorusi i Kazachstanie" w 2010
• tytuł "Człowieka Roku 1997"

Piotr Barczak - kompozytor

"Moja twórczość jest w jakiś sposób odzwierciedleniem moich zainteresowań, a one się tak układają: muzyka poważna, teatralna, rozrywkowa".

Działalność kompozytorska Piotra Barczaka jest istotna, choć mniej znana. Jest on autorem kilkudziesięciu utworów, spośród których największą popularnością cieszą się kompozycje "rozrywkowe".

Muzyka rozrywkowa

Szczególnie znane i cenione spośród utworów rozrywkowych Barczaka są pastorałki (na podst. śpiewnika z 1946 r.), przygotowane pod koniec 2011 r. i wykonane przez grupę Lux Vera. Kilka z nich (W Betlejem przy drodze, A to Ziemianie, Wszystek świat) zostało nagranych w profesjonalnym studio. Na uwagę zasługuje też Tryptyk Maryjny oraz Pieśń słoneczna do sł. św. Franciszka z Asyżu, będące również w repertuarze wspomnianego zespołu. Barczak jest też autorem utworów wykonywanych przez grupę Do Widzenia, np. Leży zapruty, Ameryka.

Muzyka poważna

Stanowi trzon twórczości kompozytora. Często są to utwory związane ze Strzelnem, prezentowane jednorazowo na miejskich uroczystościach. Do kompozycji zaprezentowanych wielokrotnie należą Oda żałobna oraz O miasto ty moje.

Kompozycje (m.in.):

• trzy pieśni do sł. Zbigniewa Jerzyny na głos i trzy instrumenty (ok. 1988)
• Dwie bagatele na pięć instrumentów (przełom lat 80. i 90.)
• Suweniry iz Sowietskowo Sojuza na zespół instrumentalny (przełom lat 80. i 90.)
• Tango frisco na klarnet, puzon, wiolonczelę i fortepian (lata 90.)
• Dwie obsesje na pięć instrumentów (lata 90.)
• Zapisane w błękicie na skrzypce, fortepian i orkiestrę kameralną (1995, z okazji odsłonięcia obelisku poświęconemu kpt. Grzegorzowi Falencie w Strzelnie)
• Wieczne opadanie na klarnet (2003, z okazji promocji książki Strzeleńska nekropolia)
• Fanfara żałobna na śmierć Jana Pawła II (2005)
• O miasto ty moje na chór (2006, do tekstu strzelnianki Haliny Gorlach z okazji odsłonięcia tablicy jej poświęconej)
• Kamienie zapomnienia (2007, z okazji odsłonięcia tablicy na byłej szkole żydowskiej w Strzelnie, utwór niewykonany)
• dwie pieśni o Powstaniu Wielkopolskim na chór - Nasz Szwadron, O cześć powstańcom chwała (2008)
• Pieśń o zniewoleniu i pamięci na głos, obój, fortepian i zespół instrumentów (2009, z okazji przekazania do wsi Malionowka w Kazachstanie figury Matki Boskiej Bolesnej)
• Trio jubileuszowe na trąbkę, puzon i tubę (2009, z okazji przyznania Ryszardowi Cybie tytułu Honorowego Obywatela Miasta Strzelna)
• Oda żałobna na orkiestrę dętą (2010, z okazji pogrzebu kapelmistrza Romana Hyżego)
• Erat lux vera na chór i orkiestrę (2011, z okazji jubileuszu 50-lecia Szkoły Podstawowej im. A.A. Michelsona w Strzelnie)
• Msza dla zakonu rycerskiego św. Łazarza na chór jednogłosowy i trzy puzony (2012)
• Byłeś jak drzewo do tekstu K.K. Baczyńskiego na głos i orkiestrę (2012)
• Mała Msza (2012, dla Chóru "Harmonia", utwór wykonany we fragmentach)
• Trzy antykolędy na organy - Ziemskie Betlejem (2012, utwór wykonany we fragmentach)

Muzyka teatralna

Pod względem ilościowym dorobek teatralny Piotra Barczaka jest dosyć skromny. Składa się na niego muzyka do przedstawień szkolnych (Pali się; O krasnoludkach i sierotce Marysi) oraz piosenki (np. A w Wielkopolsce powstanie do trylogii Powstańcze wspomnienia). Barczak jest tez autorem muzyki do przygotowanych przez siebie sztuk teatralnych: Wybranka miłości (o św. Pawle) oraz Św. Franciszek i rycerz Ruggiero. Skomponował też muzykę do amatorskiego filmu Red handbag, zrealizowanego przez społeczność Szkoły Podstawowej im. M. Konopnickiej we Wronowach (2012).

Rafał Budny, Muzyka poważna, teatralna, rozrywkowa - działalność kompozytorska Piotra Barczaka w: Czasy – Muzyka – Twórcy na Pomorzu i Kujawach, Akademia Muzyczna im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy, Bydgoszcz 2014, ss. 413-419.

Opracowała: Monika Biesaga