Imię
Czesław
Nazwisko
Kaczmarek
Biografia
Kaczmarek Czesław - dyrygent
Chórmistrz i dyrygent, drugi obok Antoniego Rybki współtwórca wysokiej artystycznej pozycji bydgoskiego chóru operowego. Do 1960 r. nauczał w szkole wychowania muzycznego, by następnie przejść na etat chórzysty do bydgoskiej opery. W tym czasie kończył studia muzyczne. W 1968 r. razem z Zbigniewem Droszczem przygotował Chór Zakładów Naprawczych Taboru Kolejowego „Hasło” do udziału w premierze „Aidy” G. Verdiego. Odtąd już jako asystent Antoniego Rybki sprawował pieczę nad przygotowaniem wokalnym szeregu operowych i operetkowych premier. Najpierw było „Zaczarowane koło” J. Gablenza (1971), potem „Rycerskość wieśniacza” P. Mascagniego i „Pajace” R. Leoncavallo (1974) oraz „Kniaź Igor” A. Borodina (1975). Inne ważniejsze i już w pełni samodzielne chórmistrzowskie prace Cz. Kaczmarka to „Kraina uśmiechu” F. Lehara (1978), „Baron Cygański” J. Straussa (1980), „Bardzo śpiąca królewna” (1981). Po odejściu Antoniego Rybki przez jeden sezon 1983/84 sprawuje Cz. Kaczmarek funkcję kierownika chóru bydgoskiej opery. Zmagając się z pracami urzędniczymi i organizacyjnymi – a czasy były wyjątkowo trudne – przygotowuje od strony chóralnej „Orfeusza w piekle” J. Offenbacha i „Toskę” G. Pucciniego… poczym po blisko 20 przepracowanych w operze latach, odchodzi z opery i oddaje swoich chórzystów we władanie swego następcy Henryka Wierzchonia. Mając bogate doświadczenie chórmistrzowskie i dyrygenckie, wyniesione także ze współpracy z innymi chórami, w tym z popularnym „Arionem” przy Filharmonii Pomorskiej w Bydgoszczy miał Czesław Kaczmarek wyraźną świadomość specyfiki swego zawodu. Przez cały czas swojej operowej kariery wyznawał zasadę, że liczy się dzieło zbiorowe, a nie indywidualne zasługi.
wg Zdzisław Pruss, Kaczmarek Czesław, [hasło w:] Bydgoski Leksykon Operowy, pod red. Z. Prussa, Bydgoszcz 2002.
