Imię
Florian
Drugie imię
Alojzy
Nazwisko
Dąbrowski
Miejsce urodzenia
Rosk k. Poznania
Data urodzenia
1913-06-02
Miejsce śmierci
Poznań
Data śmierci
2002-11-20
Tytuł akademicki
prof.
Biografia
Florian Dąbrowski - kompozytor, pedagog, działacz muzyczny
Florian Dąbrowski urodził się w miejscowości Rosk (Poznańskie) 2 VI 1913 roku, zmarł 20.11.2002 w Poznaniu. W 1927 przybył do Bydgoszczy, gdzie do 1932 uczył się w Gimnazjum Klasycznym. Studiował w latach 1932-39 w Seminarium Nauczycielskim i Miejskim Konserwatorium Muzycznym w Bydgoszczy u Stefana Bolesława Poradowskiego (teoria) i Edmunda Rezlera (fortepian). Podczas wojny pracował w Inowrocławiu w Urzędzie Rolnym (lata 1939-1942). Dyplom z kompozycji uzyskał w 1948 r. w klasie Stefana Bolesława Poradowskiego w PWSM w Poznaniu. Po wojnie zorganizował w 1945 roku średnią szkołę muzyczną w Bydgoszczy i uczył w niej przedmiotów teoretycznych, był współorganizatorem Państwowej Filharmonii Pomorskiej. W latach 1951-1954 był wykładowcą teorii muzyki i kompozycji w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Sopocie, a w 1952 (do 1954) roku został rektorem tej uczelni. Następnie od 1954 roku rozwinął działalność pedagogiczną w PWSM w Poznaniu, jako profesor i prorektor.
Współtwórca i organizator festiwali polskiej muzyki współczesnej „Poznańska Wiosna”, juror wielu konkursów, działacz Związku Kompozytorów Polskich - długoletni wiceprezes Zarządu Głównego ZKP, krytyk i publicysta muzyczny.
Jako recenzent i publicysta muzyczny zamieszcza swoje artykuły w czasopismach: „Arkona”, „Gazeta Pomorska”, „Ilustrowany Kurier Codzienny”, „Nowy Tor”, „Pomorze”, „Ruch Muzyczny”, „Słowo Powszechne”, „Ziemia Pomorska” in.
Zobacz:
A. Kłaput-Wiśniewska, Florian Dąbrowski`s Cantata " "Frederic`s Leaving" ,w: Traces and echoes of Chopin`s work, A, Nowak (red.), Bydgoszcz 2011.
A. Weber, Florian Dąbrowski współtwórca i animator regionalnej kultury muzycznej. Bydgoski epizod, w: Świadkowie Kultury Muzycznej na Pomorzu i Kujawach, A. Kłaput-Wiśniewska (red.), Bydgoszcz 2013.
Zobacz też: http://pl.wikipedia.org/wiki/Florian_D%C4%85browski_(kompozytor),
http://culture.pl/pl/tworca/florian-dabrowski
Na twórczość Floriana Dąbrowskiego składa się 90 dzieł, w tym 24 utwory orkiestrowe i 19 utworów wokalno-instrumentalnych. Kompozytor nie zabiegał o ich wykonania i publikacje; jego dorobek nigdy nie wszedł do "głównego nurtu" muzyki nowej.
Kompozycje (m.in.):
• „Krakowiaki" na orkiestrę (1946)
• „Mała uwertura krakowska” na orkiestrę (1947)
• „Trojak” na orkiestrę (1947)
• „Suita tańców ludowych” na orkiestrę (1948)
• „Impresje kurpiowskie” na orkiestrę (1948)
• „Na wsi” na orkiestrę (1950)
• „Zabawa na Kujawach” na orkiestrę (1950)
• „Suita” na orkiestrę (1950)
• „Krakowiak podhalański” na orkiestrę (1951)
• „3 Tańce dziecięce” na orkiestrę (1952)
• „Mała muzyka dziecięca” na orkiestrę (1952)
• „Szkice baletowe” na orkiestrę (1953-1954)
• „Wariacje” na orkiestrę (1954)
• „Uwertura koncertowa” na orkiestrę (1955)
• „Notturno” na orkiestrę (1956)
• „Tryptyk” na orkiestrę (1956)
• „Uwertura symfoniczna” na orkiestrę (1962)
• „Rapsodia Bałtyku” na chór męski (1936) sł. J. Baranowski
• „Bańki mydlane” na 3-gł. chór dziecięcy (1940) sł. J. Sztaudynger
• „Stabat Mater” na chór mieszany (1940),
• "Ballada" na trzy chóry mieszane
• 15 pieśni na 3-głosowy chór dziecięcy (lata 1935-39)
• "Laudate Dominum" na chór (1939)
• „Suita kujawska” na sopran, chór dziecięcy i małą orkiestrę symfoniczną (1946; nagrodzony na konkursie kompozytorskim w Warszawie w 1947)
• „Suita kaszubska” na sopran, chór dziecięcy i małą orkiestrę symfoniczną (1946)
• „Litania do Dziewicy Świętej” na sopran, chór dziecięcy i małą orkiestrę symfoniczną (1947) sł. M. Jacob)
• „Odejście Fryderyka” – kantata na sopran, chór mieszany i orkiestrę (1948) sł. S.R. Dobrowolski (utwór nagrodzony w 1949 w Warszawie)
• „Suita pieśni i tańców polskich” na głos i zespół kameralny (1951)
• „Missa brevis” na chór mieszany (1954)
• „Humoreska kujawska” (1954)
• „Tryptyk” na sola, chór, recytacje i orkiestrę kameralną (1958; "Przed zapaleniem choinki"; "Kolczyki Izoldy"; "Notatki z nieudanych rekolekcji paryskich") sł. K.I. Gałczyński
• Kantata „Pomorze” (wyk.1962);
• Sceny liryczne do sł. K. I. Gałczyńskiego (koniec lat 50.)
• 6 pieśni na głos i fortepian do sł. K. PrzerwyTetmajera i M. Konopnickiej (lata 1935-39)
• 10 pieśni na sopran i fortepian do słów J. Liberta (lata 1935-39)
• "Pieśń Chopina" (1948)
• 4 Pieśni Liryczne (1954)
• 5 pieśni ludowych weselnych (1947)
• 6 fug na fortepian (lata 1935-39)
• 5 mazurków na fortepian (1944)
• wariacje na fortepian (lata 1935-39)
• opracowania, m.in. symfonii Dankowskiego, Wańkowskiego
• ilustracje muzyczne do sztuk teatralnych i słuchowisk radiowych
Istotną rolę w twórczości Dąbrowskiego odgrywa okres bydgoski, zwieńczony w roku 1951. Utwory powstałe w tym czasie stanowią połowę dorobku kompozytora, reprezentują wszystkie uprawiane przez niego gatunki, ukazują kształtowanie głównych cech języka muzycznego twórcy i stanowią świadectwo potencjału kulturowego miasta tuż po II wojnie światowej.
Znacznie bardziej niż twórczość Dąbrowskiego znana i doceniana jest jego działalność organizatorska i animatorska. Bezpośrednio po zakończeniu II wojny światowej kompozytora szczególnie zaabsorbowała pedagogika, bardzo aktywnie włączył się też w działalność nowo powstałego Wojewódzkiego Związku Zawodowego Muzyków (22.05.1945), którego został sekretarzem. Dąbrowski pełnił funkcję przewodniczącego komisji propagandowej Roku Chopinowskiego 1949; współpracował też z chórami amatorskimi i kościelnymi.
Aleksandra Kłaput-Wiśniewska, Florian Dąbrowski - słuchowisko - oratorium radiowe Kolczyki Izoldy w: Czasy – Muzyka – Twórcy na Pomorzu i Kujawach, Akademia Muzyczna im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy, Bydgoszcz 2014, ss. 265-283.
Uzupełniła: Monika Biesaga
